گریه آیت‌الله خامنه‌ای برای کودکی که در سیل جان باخت
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۳۸۳۹۳
به گزارش جهان نيوز، خون دلی که لعل شد ترجمه فارسی خاطراتی است که آیت‌الله خامنه‌ای به زبان عربی از دوران جوانی و سال‌های مبارزه و زندان خود در دوران تبعید روایت کرده‌اند. در سلسله گزارش پیش رو هر روز برشی از کتاب خون دلی که لعل شد که حاوی خاطره‌ای جذاب از دوران‌های زندگی رهبر فرزانه انقلاب است برای مخاطبان منتشر می‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
***
متن زیر روایتی است از خاطره رهبرانقلاب درباره سیل ایرانشهر در سال ۱۳۵۷ هنگامی که ایشان در آن منطقه تبعید بودند.
صبح روز بعد به اتفاق آقای رحیمی و آقای راشد به بیرون شهر رفتیم تا خانه هایی را که سیل در دره ی شهر تخریب کرده ببینیم.
اتفاقاً همین خانه ها علت اصلی سیل در شهر بود؛ زیرا این شهر در طول تاریخ همواره در معرض باران بوده و آب باران از مسیر دره راه خود را میگشوده و از شهر میگذشته و بنابراین شهر در گذر قرنها سالم مانده است؛ به همین جهت هرساخت وسازی در مسیر آن ممنوع بوده زیرا موجب بسته شدن مسیر و سرازیر شدن آب به طرف شهر میگردیده است.
اما عده ای که به دنبال زمین مجانی بودند، در این دره خانه ساخته بودند و در واقع دست به مخاطره زده بودند. هنوز هم برخی از این قبیل افراد در برخی شهرها چنین اقداماتی میکنند؛ اما توجه ندارند که از این راه نه تنها خود، بلکه همه ی شهر را به خطر می اندازند.
به دره رفتیم و دیدیم خانه هایی که در آنجا ساخته بودند، همه خراب شده است. آنجا بودیم که دیدیم یک خانواده ی بلوچ - چند زن و یک مرد و چند کودک - از دور به طرف ما می آیند. بر دستان مرد، کودکی خوابیده بود و زنان گریه و زاری میکردند. وقتی نزدیک شدند، فهمیدیم کودک مرده است. این صحنه مرا عمیقاً تکان داد و با صدای بلند گریستم.
من نسبت به کودکان و زنان حساسیت خاصی دارم. هیچگاه نمیتوانم کمترین آسیب و اهانتی را به یک کودک یا یک زن تحمل کنم. بارها به دوستانم گفته ام من برای قضاوت میان یک زن و مرد، مناسب نیستم؛ زیرا حتماً از زن جانب داری میکنم! و همین طور در مورد کودکان؛
من حتی طاقت این را هم ندارم که در فیلم ببینم کودکی دچار مصیبت میشود. لذا وقتی آن کودک را که در حادثه ی سیل جان داده بود، دیدم، تحت تأثیر قرار گرفتم و عمیقاً گریستم. آن خانواده متوجه گریه و تأثر من شدند.
آقای راشد به من گفت: اینها وقتی دیدند شما بیش از خودشان متأثر شده اید، شگفت زده شدند. خبر گریه ی من میان بلوچها منتشر شد.
منبع: مشرق
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۳۸۳۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خلبانی، رویای کودکی هرکول طلایی ایران!
به گزارش "ورزش سه"، قهرمان بلامنازع این روزهای کشتی فرنگی جهان که چندی پیش با رای مردم، عنوان مرد سال ورزش کشور را از آن خود کرده بود، اين روزها با جديت تمام خود را براى المپيک ۲۰۲۴ پاریس آماده می کند.
دارنده مدال طلای مسابقات جهانی ۲۰۲۳ در سنگین وزن در گفتگو با "ورزش سه" با معرفى خود گفت: "امین میرزازاده متولد ۱۳۷۶ در شهرستان گتوند از استان خوزستان و خادم ملت ایران در ورزش اول کشور هستم. کشتی را در زادگاهم و از سن ۱۴ سالگی زیر نظر سینا طالب وند و یوسف محمدی شروع کردم. پس از مدتی که روی تشک قدم گذاشتم و علاقه مند به کشتی شدم ، خانواده و دوستانم مشوق من شدند تا بتوانم مسیر سخت و شیرینی را طی کنم و امروز به عنوان سربازی برای ورزش کشور در خدمت شما باشم."
او در بخش ديگرى از صحبت هايش مى گويد: "خوزستان مهد کشتی فرنگی است و بچه های استان به خصوص همتباران لر و بختیاری به دلیل داشتن قدرت بدنی ذاتی و فیزیک مناسب می توانند به قهرمانان بزرگی در دنیا تبدیل شوند به شرطی که بستر مناسبی برای شناسایی، معرفی و رشد آن ها فراهم شود. اگر روزی مسئولیتی در کشتی استان یا کشور داشته باشم قطعا در گام اول روی دانش و توان مربیان پایه و مناطق مختلف سرمایه گذاری می کردم البته به گونه ای که دغدغه ای جز آموزش کشتی نداشته باشند."
امين ميرزازاده با اشاره به قهرمانان و استعدادهاى آن منطقه مى گويد: "قبل از من چند چهره نامدار از جمله مرحوم علی یوسفی کیا و غلامرضا صالوند در شهر گتوند برای کشتی این شهر افتخار آفرینی کرده بودند. مردم ایران ورزش و ورزشکاران را دوست دارند اما برخی مسائل از جمله اخلاق نیکو، متانت، مردم داری و بالابردن پرچم کشور در میدان های بزرگ باعث می شود که تعدادی از قهرمانان ورزشی به محبوبیت عمومی برسند و مردم آن ها را ویژه دوست داشته باشند."
قهرمان سنگين وزن كشتى فرنگى جهان در خصوص انتخابش به عنوان مرد سال ورزش كشور گفت: "عنوان مرد سال ورزش ایران از آن جهت برایم ارزشمند بود که این عنوان را از رای و نظر مردم به دست آوردم. مردمی که ما هر چه داریم و هر آن چه تلاش می کنیم برای خوشحالی دل آن هاست. قبل از هر مسابقه ای به مقام شهدای گمنامی که در فدراسیون کشتی آرمیده اند، ادای احترام می کنم و از آن ها مدد می خواهم ضمن این که ارادت خاصی به شهید زادگاهم گتوند، شهید مدافع حرم محمد تاج بخت دارم و معتقدم که قهرمانان واقعی کشور همین شهدا هستند."
ميرزازاده درباره برنامه هاى آينده اش هم عنوان كرد: "تا لیسانس تربیت بدنی درس خوانده ام و قصد دارم در کنار ورزش آن را ادامه بدهم، هر چند الان به شدت درگیر ورزش قهرمانی هستم و با دعای خیر مردم به خوشرنگ ترین مدال المپیک فکر می کنم اما در پستوی ذهنم و در آینده قصد دارم روی کشتی فرنگی زادگاهم و دیگر نقاط خوزستان سرمایه گذاری کنم."
در پايان از امين ميرزازاده پرسيديم با شنیدن این کلمات، یاد چه می افتد؟
بهمن علادین: اسطوره موسیقی قوم بزرگ لر
قیصر امین پور: استاد تمام
خوزستان: دیار مردمان خونگرم
شاهنامه: روایت پهلوانان ایران زمین
ورزش سه: همراه همیشگی جامعه ورزش
رویای تان در موضوع انشا زمان مدرسه: خلبانی
حرف آخر: ممنون از شما بابت این گفت و گوی صمیمانه و تشکر از خانواده ام، مربیانم، دوستانم، مردم عزیز شهرم، استانم، همتبارانم و ملت بزرگ ایران و هموطنانم در سراسر دنیا که دعایشان و محبت شان تاکنون همراه من بوده و از آن ها می خواهم که باز هم من و دیگر ورزشکاران ملی شان را دعا کنند که در میادین بزرگ پیش رو از جمله المپیک سربلند باشیم و بتوانیم پرچم پرافتخار میهن مان را برافراشته تر نگه داریم.
هوشنگ نوبخت
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود